Dołącz do programu teraz — dzięki elastycznemu kalendarzowi wizyt to Ty wybierasz, kiedy zaczniesz leczenie. Dostępne terminy już w grudniu i przez cały styczeń!

SPRAWDŹ CO OFERUJEMY W RAMACH PROGRAMU LECZENIA

Wróć do artykułów

Leptyna i grelina – hormony głodu i sytości a problem z wagą

Spis treści:

    Czy zdarzyło Ci się kiedyś, pomimo najszczerszych chęci i rygorystycznej diety, polec w walce z nadmiernymi kilogramami? Czy uczucie głodu bywało tak przemożne, że wszystkie postanowienia traciły na znaczeniu? To nie musi być wyłącznie kwestia słabej woli. Za kulisami Twojego apetytu rozgrywa się prawdziwa hormonalna burza, a głównymi aktorami tego spektaklu są leptyna i grelina.

    Wielu pacjentów postrzega trudności w odchudzaniu jako osobistą porażkę. Tymczasem klucz do zrozumienia, dlaczego tak trudno jest schudnąć i utrzymać wagę, często leży w skomplikowanej sieci sygnałów biochemicznych, które sterują naszym uczuciem głodu i sytości. Zrozumienie roli tych dwóch kluczowych hormonów to pierwszy krok do odzyskania kontroli nad swoim ciałem i zdrowiem.

    Grelina i Leptyna: dwa bieguny kontroli apetytu

    Wyobraźmy sobie, że nasz organizm to precyzyjnie działająca maszyneria, w której leptyna i grelina pełnią funkcję swoistego systemu regulacji. Od ich harmonijnej współpracy zależy, czy sięgamy po jedzenie, gdy naprawdę tego potrzebujemy, i czy potrafimy przestać, gdy jesteśmy syci.

    • Grelina – Hormon Głodu: Ten białkowy hormon jest produkowany głównie w komórkach dna i trzonu żołądka i stanowi najsilniejszy znany nauce bodziec pobudzający ośrodek głodu w mózgu. Jej poziom rośnie, gdy żołądek jest pusty, wysyłając do mózgu głośny i wyraźny sygnał: "CZAS NA POSIŁEK!". To właśnie grelinie zawdzięczamy charakterystyczne "burczenie w brzuchu" – stymuluje ona bowiem wydzielanie kwasu solnego i gastryny. Co więcej, grelina wpływa na gospodarkę węglowodanowo-lipidową, a także pobudza wydzielanie hormonów takich jak kortyzol czy adrenalina, co częściowo tłumaczy jej związek ze stresem.
    • Leptyna – Hormon Sytości: Wytwarzana głównie przez komórki tkanki tłuszczowej (adipocyty), leptyna jest peptydowym hormonem, który działa jak posłaniec informujący mózg o stanie naszych rezerw energetycznych. Jej zadaniem jest przekazanie komunikatu: "Mamy wystarczająco dużo paliwa, możesz zmniejszyć apetyt i zwiększyć wydatek energetyczny". Leptyna, nazywana hormonem sytości, jest więc kluczowym elementem długoterminowej regulacji masy ciała.
    Hormon Miejsce Produkcji Główna Funkcja
    Grelina Głównie żołądek Sygnalizuje głód, pobudza apetyt
    Leptyna Głównie tkanka tłuszczowa Sygnalizuje sytość, hamuje apetyt

     

    Zaburzona Równowaga: Gdy Hormony Zaczynają Szwankować

    U osób z prawidłową masą ciała cykl wydzielania hormonów działa jak w zegarku. Poziom greliny wzrasta przed posiłkiem, a spada po jego spożyciu, podczas gdy poziom leptyny jest stabilny i adekwatny do ilości tkanki tłuszczowej. Niestety, u pacjentów z nadwagą i otyłością ten precyzyjny mechanizm ulega rozregulowaniu.

    Leptynooporność – Gdy Mózg Staje Się "Głuchy" na Sytość

    Paradoksalnie, osoby otyłe, posiadające dużą ilość tkanki tłuszczowej, produkują bardzo dużo leptyny. Logika podpowiadałaby, że powinny one odczuwać ciągłą sytość. Dzieje się jednak odwrotnie. W otyłości często rozwija się zjawisko leptynooporności – mimo wysokiego poziomu leptyny, mózg nie otrzymuje sygnału sytości. Ośrodek w podwzgórzu staje się "oporny" na jej działanie, co prowadzi do błędnego koła: organizm, myśląc, że głoduje, nadal domaga się jedzenia, co prowadzi do dalszego przyrostu masy ciała.

    Powiązania Hormonalne i Efekt Jo-Jo

    Co gorsza, leptynooporność jest często powiązana z podwyższonym i trudnym do obniżenia poziomem greliny. Mózg nie odbiera sygnałów sytości, a jednocześnie jest nieustannie bombardowany przez hormon głodu. To hormonalne zamieszanie sprawia, że walka z apetytem staje się niezwykle trudna.

    Dodatkowym utrudnieniem jest reakcja organizmu na odchudzanie. Stosowanie diet redukcyjnych, zwłaszcza tych bardzo restrykcyjnych, prowadzi do wzrostu syntezy greliny. Organizm, interpretując nagły spadek kalorii jako zagrożenie, zaczyna intensywniej domagać się jedzenia, co znacząco utrudnia utrzymanie wagi po zakończeniu diety i jest jedną z głównych przyczyn efektu jo-jo.

    Jak przywrócić równowagę? Praktyczne wskazówki

    Choć opisane mechanizmy mogą brzmieć zniechęcająco, mamy realny wpływ na funkcjonowanie naszej gospodarki hormonalnej. Kluczem jest zmiana stylu życia, a nie kolejna "dieta cud".

    • Zarządzaj stresem i dbaj o sen: To absolutna podstawa. Kluczowe dla regulacji obu hormonów jest radzenie sobie ze stresem, odpowiednia ilość snu i unikanie restrykcyjnych diet. Przewlekły stres podnosi poziom kortyzolu, co stymuluje wydzielanie greliny i może prowadzić do "zajadania" problemów. Z kolei niedobór snu (poniżej 7-8 godzin na dobę) zaburza rytm dobowy, prowadząc do wzrostu poziomu greliny i spadku leptyny, co skutkuje wzmożonym apetytem, zwłaszcza na wysokokaloryczne produkty.
    • Ruszaj się regularnie: Aktywność fizyczna to jeden z najskuteczniejszych sposobów na poprawę wrażliwości tkanek na leptynę. Regularny wysiłek, dostosowany do możliwości, pomaga nie tylko w redukcji masy ciała, ale także w obniżeniu poziomu greliny.
    • Jedz świadomie i zgodnie z zegarem biologicznym:
      • Unikaj drastycznych diet: Zbyt duże restrykcje kaloryczne to dla organizmu sygnał do wzmożonej produkcji greliny.
      • Jedz regularnie: Długie przerwy między posiłkami powodują gwałtowny wzrost poziomu hormonu głodu.
      • Komponuj posiłki mądrze: Posiłki bogate w białko i błonnik zapewniają dłuższe uczucie sytości i efektywniej obniżają poziom greliny niż te oparte głównie na węglowodanach prostych. Ogranicz żywność wysoko przetworzoną na rzecz świeżych warzyw i owoców.

    Czy można zbadać poziom hormonów?

    Wielu pacjentów, słysząc o tych zależnościach, pyta o możliwość diagnostyki laboratoryjnej.

    • Badanie greliny: Należy podkreślić, że stężenie greliny nie jest obecnie standardowo oznaczane w Polsce. Badania te wykonuje się głównie w ramach projektów naukowych i klinicznych.
    • Badanie leptyny: Pacjenci mogą natomiast wykonać badanie poziomu leptyny. Wysoki wynik, szczególnie przy współistniejącej nadwadze lub otyłości, może sugerować rozwój leptynooporności, co często jest skorelowane z zaburzeniami poziomu greliny.

    W przypadku podejrzenia zaburzeń hormonalnej regulacji apetytu, kluczowa jest konsultacja z lekarzem lub dietetykiem klinicznym. Specjalista pomoże zinterpretować wyniki, ocenić całościowy stan metaboliczny i w razie potrzeby wdrożyć odpowiednie leczenie, które może obejmować nie tylko zmiany w stylu życia, ale także farmakoterapię. Pamiętaj, że odzyskanie kontroli nad wagą to proces, w którym zrozumienie biologii własnego ciała jest równie ważne, jak motywacja i determinacja.

    Najczęściej zadawane pytania

    Co było pierwsze: otyłość czy leptynooporność?
    To pytanie z serii "co było pierwsze: jajko czy kura?", ponieważ zależność ta jest dwukierunkowa. Z jednej strony, nadmiar tkanki tłuszczowej prowadzi do przewlekle podwyższonego poziomu leptyny, co z czasem "męczy" receptory w mózgu i prowadzi do rozwoju oporności. Z drugiej strony, czynniki takie jak predyspozycje genetyczne czy przewlekły stan zapalny w organizmie mogą sprzyjać powstawaniu leptynooporności, co z kolei znacząco ułatwia tycie, ponieważ mózg nieprawidłowo odczytuje sygnały o sytości. W praktyce klinicznej najczęściej oba te procesy nakładają się na siebie i wzajemnie napędzają, tworząc błędne koło.
    Czy leptynooporność daje inne, mniej oczywiste sygnały niż ciągły głód?
    Główne objawy to rzeczywiście nieustanne uczucie głodu i problemy z utratą wagi, ale istnieją też bardziej subtelne sygnały. Należą do nich między innymi niepohamowana ochota na produkty wysokokaloryczne, słodkie i tłuste, tendencja do przejadania się, zwłaszcza wieczorami, oraz brak uczucia satysfakcji nawet po obfitym posiłku. Ponieważ leptyna jest zaangażowana w szersze procesy metaboliczne, osoby z leptynoopornością mogą również doświadczać przewlekłego zmęczenia, wahań nastroju czy problemów z koncentracją.
    Mam wysoki wynik leptyny – co to oznacza dla mojego leczenia?
    Wysoki poziom leptyny, zwłaszcza przy współistniejącej nadwadze lub otyłości, jest dla lekarza lub dietetyka klinicznego silnym sygnałem wskazującym na leptynooporność. Taka informacja potwierdza, że problemem nie jest niedobór hormonu sytości, lecz brak reakcji organizmu na jego działanie. Plan leczenia nie będzie się więc skupiał na podnoszeniu poziomu leptyny, a na przywracaniu wrażliwości tkanek na jej sygnały. W praktyce oznacza to wdrożenie kompleksowej strategii obejmującej zbilansowaną dietę przeciwzapalną (bez drastycznych restrykcji), dobranie odpowiedniej aktywności fizycznej, a przede wszystkim położenie nacisku na techniki zarządzania stresem i poprawę jakości snu.
    Jak wiek, menopauza czy andropauza wpływają na leptynę i grelinę?
    Tak, gospodarka hormonalna regulująca apetyt zmienia się wraz z wiekiem. U kobiet w okresie menopauzy spadek poziomu estrogenów często przyczynia się do rozwoju leptynooporności, co może tłumaczyć skłonność do gromadzenia się tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha. Podobnie u mężczyzn, związany z andropauzą spadek poziomu testosteronu może negatywnie wpływać na wrażliwość na leptynę i ogólny metabolizm. Zmiany te mogą również zaburzać rytm wydzielania greliny. Dlatego strategie żywieniowe i terapeutyczne dla osób w średnim i starszym wieku zawsze powinny uwzględniać te naturalne zmiany hormonalne.

    Leczymy,
    słuchamy,
    pomagamy.

    Dołącz do nas już teraz
    i skorzystaj z korzyści jakie daje uczestnictwo w naszym programie.
    Dołącz do nas

    Spotkajmy się w naszych social mediach! Odkryj porady, wsparcie i motywację, które pomogą Ci osiągnąć Twoje cele.

    Jesteśmy na Instagramie
    @ femilite_pl